انتخابات
شورای شهر، مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان و ریاستجمهوری بهعنوان جلوه
حضور مردم، علاوه بر نمایش میزان علاقه مردم به شرکت و اثرگذاری در اداره
امور مملکتی، میتواند عیاری برای قدرتنمایی کشورمان در عرصههای
بینالمللی باشد.
یقیناً
مشارکت هرچه بیشتر در عرصه انتخابات، توان جمهور ی اسلامی ایران را در
روابط دیپلماتیک، خصوصاً عرصههای مهمی چون پرونده انرژی هستهای و
حقوقبشر، بالا میبرد.
در
ماجرای فتنه ۸۸ اگر چه بسیاری از مجرمان و ساکتان بر این اعتقادند که قصد
براندازی از سوی اصحاب فتنه وجود نداشتهاست اما بیگانگان و دشمنان
کشورمان، هرگز این امر را پنهان نکردهاند. بااینوجود فصل مشترک اکثریت
قریب بهاتفاق این عوامل، تأکید بر سوءاستفاده از موقعیت حساس انتخاباتی
است. از سوی دیگر برنامهریزی فتنهگران در کنار عوامل خارجی در جهت تبدیل
فرصت مشارکت ۸۵ درصدی واجدان شرایط رأیگیری در انتخابات، به یک تهدید برای
موجودیت جمهوری اسلامی ایران است که حداقل اهداف تعیین شده در این نقشه
شوم، باجخواهی از نظام و تلاش در جهت تغییر ماهیت ارکان حکومتی مانند
شورای نگهبان بود.
تشابهات انتخابات ۸۸ و ۹۲
اگرچه
هر یک از عرصههای انتخاب در سالهای بعد از انقلاب اسلامی ایران دارای
شرایط خاص خود بوده و توانسته است بازتاب نیازها و خواستهای جامعه در زمان
برگزاری خویش باشد، اما تشابهات غیرقابلانکاری میان آنها وجود دارد؛
تشابهاتی که یقیناً میان انتخابات دهم و یازدهم ریاستجمهوری قابل مشاهده
است.
نقشههای شوم رسانههای بیگانه
شبکههای
پرشمار تلویزیونی ماهواره، رادیوهای پرشمار، سایتها و وبلاگهای متعدد
در کنار شبکههای اجتماعی مجازی، رسانههایی هستند که در خوشبینانهترین
برآوردها، با صدها میلیوندلار هزینه تأسیس شدهاند. یقیناً این
سرمایهگذاری عظیم مادی که با هزینههای جاری فراوانی همراه است، نه با هدف
گردش آزاد اطلاعات و نه بهمنظور ارایه سرویس مجانی به معاندان جمهوری
اسلامی ایران انجام میشود.
این
حجم عظیم رسانهای، تنها برای یک برهه خاص طراحی نشده است، کمااینکه ردپای
تلاش جهت اثرگذاری رسانههای بیگانه بر روند فکری عوام و خواص ایرانی را
میتوان در بحبوحه جنگ جهانی دوم و اشغال کشورمان جستجو کرد. بعدها نیز در
جریان ملی شدن صنعت نفت و کودتای ننگین ۲۸ مرداد، این نقشآفرینی ادامه
یافت و با نیرنگهایی این رسانهها در کوران انقلاب و بروز جنگ تحمیلی به
اوج خود رسید.
ادامه مطلب ...